هیدروگرافی ملی

هیدروگرافی ملی  

ایجاد اداره ملی هیدروگرافی ، سیستم های اطلاعاتی دریایی (MSI) ،  اعلامیه های دریایی ، پیامهای ایمنی دریانوردی ، آبهای تحت حاکمیت ، سازمان بین المللی هیدروگرافی ، کنوانسیون سولاس ، روزآمد سازی اطلاعات هیدروگرافی ،  نقشه های الکترونیکی دریانوردی و سیستم های اطلاعاتی ، نقشه های دریایی ، ساخت سازمانی  و.....

هیدروگرافی در محدوده بنادر

هیدروگرافی در محدوده بنادر 

هیدروگرافی “مطالعه، تفسیر و نقش برداری از اقیانوسها، دریاها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها” تعریف می‌شود. هیدروگرافی اهمیت ویژه‌ای در عملیات لایروبی در جائیکه محدودیت زمانی و مکانی وجود دارد، دارا می‌باشد. هیدروگرافی برای تعیین میزان لایروبی و نظارت بر آن پس از انجام لایروبی، مورد استفاده قرار می‌گیرد. قبل، بعد و در حین عملیات لایروبی لازم است از منطقه مورد نظر هیدروگرافی صورت گیرد.

برای ارزیابی میزان لای برداری انجام شده، لازم است نقشه‌های هیدروگرافی تهیه گردد. انجام عمل هیدروگرافی قبل و درحین لایروبی در تعیین اثرات لایروبی بر محیط زیست دریایی کمک می نماید.

هیدروگرافی منطقه تخلیه مواد لایروبی شده قبل از شروع تخلیه مواد و نیز بطور منظم و دوره‌ای صورت می‌گیرد. هیدروگرافی قبل از لایروبی برای بررسی دستیابی به اهداف طراحی شده ضروری است و تکرار آن بررسی میزان کم عمقی را نشان خواهد داد.

هیدروگرافهای تکراری و دوره‌ای کمک می‌کند تا الگوی رژیم رسوب گذاری منطقه و همچنین استفاده اقتصادی از لایروبها، صورت گیرد. دقت و سرعت دو عامل ضروری در عمل هیدروگرافی می‌باشد. استفاده از ابزارهای الکترونیکی مدرن و تکنولوژی مینی کامپیوترها، روشهای جدیدی را برای جمع آوری و پردازش اطلاعات را فراهم آورده است، موقعیت دقیق نقاط در جائیکه اعماق اندازه گیری می‌شوند و سطح آب در لحظه دقیق بطور اتوماتیک با فواصل سریع، به کمک دستگاههای دقیق که بر روی قایق مخصوص هیدروگرافی نصب شده است که این دستگاه‌ها منطقه از قبل تعیین شده مشخص و، کار می‌کنند، این اطلاعات بعداً می‌تواند بر روی نقشه برای اهداف لایروبی (برنامه ریزی، بررسی، نظارت) با استفاده از چاپگرهای دارای سرعت زیاد، پیاده و رسم شود.

هاربر ماستر

هاربر ماستر

واکاوی سوانح دریایی

واکاوی سوانح دریایی

مدیریت سوانح دریایی

مدیریت سوانح دریایی  

هدف از بررسی هر سانحه دریایی کشف دلایل و عوامل وقوع آن و بهره برداری از تجارب حاصله و سعی در جلوگیری از بروز سوانح مشابه در آینده  با توزیع و انتشار یافته ها از بررسی هر سانحه دریایی است و همچنین بکارگیری توصیه های ارائه شده برای اهداف  آموزشی و اصلاح ساختارها و قوانینی جهت ارتقاء ایمنی دریانوردی می باشد.

بازرسی و تجزیه و تحلیل دقیق سوانح دریایی به آگاهی هر چه بیشتر از علل سوانح منجر می گردد. علاوه بر آن اصلاح رویه های  مدیریتی در شناورها ، آموزش مناسب برای ارتقاء ایمنی دریانوردی از دیگر نتایج بررسی سوانح دریایی می باشد.

حقوق و تعهدات کشورهای ساحلی (Port State) و صاحب پرچم (Flag State)  براساس مفاد مقرره  بیست یکم از فصل اول کنوانسیون بین المللی ایمنی جان اشخاص در دریا،1974  (SOLAS REGULATION 1-21 ) و ماده 23  کنوانسیون  بین المللی خط شاهین (LOAD LINE 1966) همچنین ماده هشت و دوازده از کنوانسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی دریا توسط شناورها (MARPOL)1973  ، مرجع دریایی هر کشور را موظف نموده که سوانح مربوط به شناورهای تحت پرچم خود را رسیدگی نماید.

همچنین رهنمودهایی در  قطعنامه (20 ) A.849 مصوب 27 نوامبر 1997 سازمان بین المللی دریا نوردی (IMO)  جهت رسیدگی به سوانح دریایی ارائه شده است.

سطح و نوع بازرسی و رسیدگی به سوانح دریایی، به شدت ، اهمیت و پیامدهای آتی بستگی دارد. ممکن است یک سانحه دریایی ساده درسهایی بالقوه برای یادگیری داشته باشد در عین حال تصادم دو فروند کشتی که ناشی از اعمال نادرست قوانین راه به وقوع پیوند ؛ ممکن است درسی برای یادگیری نداشته باشد.

براساس  بند 2-6 قطعنامه (20) A.849 مصوب 27 نوامبر 1997 IMO در صورت وقوع سوانح و اتفاقات دریایی در آبهای سرزمینی یک کشور ، با توجه به تعهدات آن کشور نسبت به ملت و وضعیت حقوقی آبهای سرزمینی ، به موجب مفاد UNCLOS و همچنین با توجه به وظایفی که بر عهده کشور صاحب پرچم گذاشته شده است ، کشور صاحب پرچم  شناور و کشورهای ساحلی باید حتی الامکان با یکدیگر همکاری کرده  و بر طبق توافق طرفین ،کشور بازرسی کننده اصلی را تعیین نمایند.

در صورت وقوع سوانح یا حوادث دریایی در آبهای بین المللی ، کشورصاحب پرچم  شناور باید بازرسی لازم را در مورد علل سانحه شناور انجام دهد ، چنانچه سانحه بین دو شناور با ملیتهای مختلف رخ داده باشدکشورهای صاحب پرچم شناورها باید پس از مشورت با یکدیگر ، در زمینه تعیین کشور بازرسی کننده به توافق برسند . اگر کشور دیگری نیز به دلیل ملیت خدمه کشتی ، مسافران و یا دیگر  افراد و همچنین محل وقوع سانحه، ذیربط باشد، باید از آن کشور یا کشورها نیز برای شرکت در عملیات بازرسی دعوت بعمل آید.

روشهای مدیریتی که بکارگیری و اعمال  سبب کاهش سوانح در حوزه بندر و در آبراههای منتهی به آن بویژه در کانالهای دسترسی و آبراههای با عرض محدود و ترافیک زیاد می گردد ، می تواند در جلوگیری از وقوع سوانح دریایی بسیار موثر باشد.