مقاله حاضر با بررسی رفتارها و مهارتهای افراد در سازمانها و عوامل انسانی آنان قصد معرفی روشی را دارد که مدیران با شناسایی ؛ انگیختن و مدیریت آنان می توانند در محیط رقابتی اثر بخشی سازمان خود را بالا برده و به مزیت رقابتی دست یابند.؛ و نسبت به سازمان های همانند ویژگی ها و امتیازات ؛ برتری داشته باشد.
چند در صد از مدیران به مزیت رقابتی سازمان خود واقف هستند و با قانون پاراتو (20 /80 ) آگاهی دارند. یعنی 20درصد کارکنان 80 درصد کار را انجام می دهند. بیل کیتس (صاحب مایکرو سافت) متعقد است که موفقیت سازمان در گرو 20 درصد کارکنان آن است.
امروزه بنادر دیگر در محیطی مجزا فعالیت نمی کنند ؛ با نیروی رقیب مشابه نیروهای رقیب در سایر صنایع و کسب و کار مواجه می باشند. در اینجا نوعی رقابت بین رقبای موجود ؛ تهدیدی مستمر از جانب رقبای جدید ؛ پتانسیل جایگزین های جهانی و حضور مشتریان و عرضه کنندگان قدرتمند خدمات به چشم می خورد .
پرداختن به این گونه نیروها برای مدیران و دست اندرکاران بندر همواره چالش انگیز است ؛ مدیر بندر باید ضمن آگاهی کامل از الزامات و نیازهای کاربران بندر ؛ محدودیت هایشان را در بازار جهانی به خوبی بشناسد و از رویکرد مناسب برای تبدیل بندر به یک شریک در محیط تجاری برخوردار باشد. برای انجام این مهم توجه به MVPها می تواند بسیاری از چالش ها را از سر راه رقابتی شدن بنادر ؛ بردارد. به طور اساسی ، فعالیت هر بندر ، نه در یک موقعیت محلی ، بلکه در موقعیتی جهانی براساس قاعده تجارت جهانی مطرح است. اکثر بنادر جهان با یکدیگر در مقیاس جهانی به رقابت می پردازند و با توجه به دستاوردهای عظیم در طول چند دهه اخیر در زمینه بهره وری حمل و نقل دریایی از آنها به عنوان مولفه های قابل کنترل برای بهبود کارآیی سیاست های ساماندهی حمل و نقل دریایی یاد می شود.